به‌گزارش میراث آریا به‌نقل از مرکز روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، خسرو نشان مدیرکل میراث‌فرهنگی استان خوزستان با اعلام اینکه مرمت اضطراری کوشک نورآباد از امروز آغاز شده است، گفت: «نخاله‌برداری و پاک‌سازی محوطه عمارت امروز انجام شد و فردا نیز، با حضور و نظارت کمیته فنی، عملیات اضطراری مرمتی اجرا می‌شود.»
او افزود: «کوشک نورآباد در سال 87 مرمت شد، اما چون وضعیت مالکیت و بهره‌برداری آن مشخص نشد، نفوذ آب بین لایه‌های این بنای تاریخی و بی‌توجهی مالک به نگه‌داری از آن منجر به آسیب بخشی از دیوار آن شد.»
مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خوزستان با اشاره به اینکه کمتر از 10درصد از این بنا طی چند روز اخیر ریزش کرده است گفت: «بر اثر ریزش طاق، دیواره یکی از اتاق‌های کوشک نورآباد از حالت طبیعی و شاقولی خارج شده و نفوذ آب بین لایه‌های سنگی بنا سبب فروریختن آن شده است.»
نشان، به تشکیل چندین جلسه شورای فنی با موضوع مرمت و احیا و نگه‌داری کوشک نورآباد ایذه اشاره کرد و گفت: «در یک ماه اخیر جلسه شورا و کمیته فنی بارها با این موضوع تشکیل، و طرح مرمت اضطراری به‌منظور جلوگیری از تخریب پیشنهاد شد. همچنین بارها موضوع واگذاری این عمارت به میراث‌فرهنگی پیگیری شد، اما متأسفانه نتیجه‌ای به‌همراه نداشت.»
مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خوزستان اضافه کرد: «با توجه به اهمیت کوشک نورآباد ایذه، با مکاتبه‌‌ای که با سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استانداری خوزستان داشتیم، اعتباری به‌مبلغ 1میلیارد ریال برای مرمت اضطراری به این عمارت اختصاص یافت.»
او با تأکید بر اینکه کوشک نورآباد ایذه باید احیا شود و احیای آن مستلزم تعیین وضعیت حقوقی است، بیان کرد: «میراث‌فرهنگی اصراری بر تملّک ندارد، بلکه صرفاً مصرّ است که بناهای تاریخی حفظ و نگه‌داری شوند.»
کوشک نورآباد بازمانده از دوره قاجار است و در شهرستان ایذه، روستای نورآباد، واقع شده است؛ این اثر در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۷۸ با شماره ۲۵۷۰ به‌‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به‌ثبت رسیده است.
کوشک نورآباد یگانه کوشکِ با ارزشِ تاریخی این شهر است که در مسیری به یک آبشار منتهی می‌شود و ازجمله دلایل ساخت این بنا وجود همین آبشار بوده است. بنای سنگ‌وگچی کوشک نورآباد از سنگ قواره و لاشه سنگ با استفاده از گچ نیم‌کوب بر روی یک سکوی سنگی ساخته شده است. در این بنا هیچ‌گونه چوبی به‌کار نرفته و منبع روشنایی آن پنچ‌دری‌ها و سه‌دری‌هایی به‌شیوه معماری دهدشتی (بهبهان) بوده است.
کوشک نورآباد یک بنای تفریحی بوده که در زمستان‌ها و بهار از آن استفاده می‌شده و ساکنانش برای کوچ پاییزه به چغاخور چهارمحال‌وبختیاری می‌رفته‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که بنای کوشک نورآباد مرکز حکومتی خوانین بختیاری بوده که برای گردآوری سهم مالکانه و مالیات مدتی از سال را در آنجا می‌گذرانده‌اند.
انتهای پیام/
